Runtime/JNDI ekranı açılır. Bu ekranda JNDI Tree gösterilir. Applications düğümü altında benim uygulamalarımın yarattığı JNDI nesneleri vardır.
Her jar dosyası "java:app" altında kendi ismiyle bir düğüm açar.
Bu jar içindeki her EJB de iki tane JNDI girdisi yaratır. Bunlara short binding ve long binding deniliyor. Açıklaması şöyle
The EJB container performs two default classic bindings for each interface (business, remote home, or local home) or no-interface view on each enterprise bean. These two classic bindings are referred to here as the views of the interface or no-interface short binding and long binding. The short binding uses just the package-qualified Java class name of the interface or no-interface view, while the long binding uses the component ID of the enterprise bean as an extra qualifier prior to the package-qualified interface or no-interface view class name, with a hash or number sign (# symbol) between the component ID and the interface or no-interface view class name.
You can think of the difference between the two forms as being analogous to a short TCP/IP host name (just the machine name) versus a long host name (machine name with domain name prepended to it).
For example, the short and long default classic bindings for an interface or no-interface view might be
com.mycompany.AccountService and AccountApp/module1.jar/ServiceBean#com.mycompany.AccountService
respectively.
Yani short binding için şöyle. Yani jar ismi + Sınıf ismi
java:app/myjarname/MyEJB
Long binding için şöyle. Yani short binding + ünlem + "fully qualified package name"
java:app/myjarname/MyEJB!com.foo.MyEJB
full qualified package name için Java'da şöyle yaparız
String name = Foo.class.getCanonicalName();
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder